Biało

Lubię myśleć o styczniu, że to biały miesiąc. Biały jak niezapisana kartka roku. Biały jak coś, co dopiero nabierze koloru - nigdy nie uznawałam bieli za pełnoprawny kolor. Biały jak tło dla wszystkiego, co nie-białe. Biały jak szansa, początek, cisza...

Nasze nowe Miejsce Na Ziemi również jest białe. To nasza pierwsza zima tutaj. Możemy wydeptywać sobie serca w śniegu, Jaś i Danusia robią anioły, ciągną się nawzajem na sankach, w planach mamy ulepienie całej rodziny bałwanów-nareszcie nikt nam ich nie zburzy i spokojnie będą mogły doczekać roztopów. 

Z Idą eksplorujemy świat: to jej pierwszy śnieg, pierwsze sanki, pierwsze prawdziwe, zimowe buty.

 

To po Iduni najbardziej widać czas, jaki upłynął od naszej przeprowadzki. Oglądam te zdjęcia i z jednej strony czuję, że to było w sumie tak niedawno, a z drugiej, że tyle się zmieniło, tyle zdążyło się wydarzyć od czerwca - jakby to było w jakiejś innej epoce...

 Nasz malinowy chruśniak in spe :)
 

Nie mogę odmówić zimie i tej białej scenerii niewątpliwego uroku, ale szczerze przyznaję, że wolę cieszyć się nimi... w ciepłym domu. 

Zupełnie niespodziewanie wciągnęła mnie i zachwyciła opowieść o Dalekiej Północy: "Białe. Zimna wyspa Spitsbergen" Ilony Wiśniewskiej. Pożyczyłam tę książkę od siostry zafascynowanej tą prawdziwą Krainą Lodu, trochę w ramach czytelniczego eksperymentu. Podczytuję ją nieśpiesznie podczas późnonocnego usypiania Idy. Ze zdziwieniem odkrywam, że to całkiem ciepła lektura. I do tego pełno w niej bardzo kolorowych postaci :) 

W mojej pracowni również bywa biało. Ale tylko na początku- biel to baza dla innych kolorów.

A za sprawą mojej patronki, świętej Agnieszki, mam dziś białe tulipany w wazonie :)

A tak biało potrafi być na moim blogowym panelu przez kilka godzin, gdy postanawiam coś tutaj napisać... 

Wiem o czym, wiem co, ale cyzeluję każde, najkrótsze nawet zdanie. Zgubna przypadłość, z którą zamierzam się w tym roku rozprawić.

Jest jeszcze biel chusteczek higienicznych, które właśnie zużywam w ilościach nadmiarowych... A dzieci złożone gorączką, cała trojka. Życzę więc sobie anielskiej cierpliwości, a Wam i Waszym bliskim zdrowia na tę zimę. Następnym razem znów pojawię się z kolorami :)

Agnieszka