Czwarta niedziela adwentu

Znów, jak co roku o tej porze, pytam z niedowierzaniem: "To już? Kiedy ten czas minął?" Nie wszystkie plany udało się nam zrealizować, z niektórymi rzeczami trochę się opóźniliśmy, ale zamiast narzekać, pozwolicie, że podzielę z Wami kilkoma sukcesami.


Udało się pieczenie pierniczków. Co prawda mamy z Danusią nieco odmienne zdanie na temat tego, jak pierniczki należy wykrawać...a poza tym jej zapał do pracy kończy się w okolicach trzeciego ciastka, ale mimo to pierniczki wyszły. I to dosłownie, nawet nie zdążyłam ich polukrować. Ba, nie zdążyłam nawet upieczonych sfotografować. Jutro zatem planuję drugą turę pierniczkowania:).

Dziś Danusia i tata robili szopkę. Danusia przyklejała patyczki na dach. W szopce stoi już żłóbek i czeka na maleńkiego Jezusa:
A tu płonące cztery świece w naszym...khmmm, hmm... "wieńcu" adwentowym.

To jest niestety jedna z tych nie do końca udanych rzeczy, w przyszłym roku na pewno postaram się o prawdziwy wieniec. Jednak i ten, prowizoryczny, pomagał nam bardzo w adwentowym skupieniu, a coniedzielny obrzęd zapalania kolejnej świecy stwarzał nam wiele okazji do zatrzymania się, przypomnienia sobie o tym, co jest dla nas w tym czasie najistotniejsze, do rozmów z Danusią, w których wyjaśnialiśmy jej, o co w tym wszystkim chodzi.
Życzę Wam spokojnych i radosnych przygotowań do Świąt Bożego Narodzenia. Jeszcze kilka dni zostało, tyle dobrego może się wydarzyć:).