Miejsce na ziemi i własny kawałek podłogi :)

Z czerwcem zaczęło się w naszym życiu wielkie Nowe. 

Jeszcze się oswajamy, jeszcze nie do końca to do mnie dociera- oto na polu, na którym przed laty w wakacje zbierałam ziemniaki (raz i tylko jeden rządek, ale za to baaaardzo długi) wyrósł nasz dom. Nasze dzieci wypuszczone z dwóch blokowych pokoików na piątym piętrze kolekcjonują podwórkowe siniaki, niestraszny im wiatr, kurz i pokrzywy, znoszą mi do wazonów trawę, dmuchawce i chabry z korzeniami. I mszycami. 

W domu, powoli, wydobywamy z pudeł nasze życie. Najpierw tylko to, co absolutnie niezbędne, trochę jak na biwaku, teraz już także to, co sprawia, że funkcjonujemy "normalnie". Jeszcze sporo pudeł przed nami, najtrudniej będzie ogarnąć kosmos kartonów z książkami, ale chyba dopiero ustawione na półkach książki dadzą mi pewność, że to naprawdę moje miejsce, że tu jest teraz moja przestrzeń do życia.

Mam już jednak swój kawałek podłogi do pracy :) 

Z zadziwieniem odnotowuję nowe elementy rzeczywistości: bajkowe zachody słońca, tęcza- chociaż nie padało, wysyp chabrów (maków brak), własne truskawki, tu skrzyp, tam chrzan, poranne pianie kogutów, zoologiczna różnorodność na wyciągnięcie ręki- od mrówek w przedpokoju po krowy na łące, bociany i jastrzębie (chyba) latające po "naszym" niebie. No i muchy, jak plaga!-ale nic na świecie nie jest idealne. 

Przesyłam Wam słońce i dobre myśli, do zobaczenia niebawem! :)