Poznajemy polskie baśnie i legendy :)

Podążanie za zainteresowaniami dzieci prowadzi mnie czasem w takie miejsca, w które sama z siebie nigdy bym się nie wybrała. Dosłownie i w przenośni :) Dziś troszkę o tym, jak to ciekawość i fascynacje moich dzieci otworzyły mi drzwi do świata polskich legend i baśni i o tym, jak się po tym świecie poruszamy.

Chyba tak na dobre to wszystko zaczęło się od podróży. Jechaliśmy w lipcu do Krakowa, całą niemal drogę słuchając "Bajek-Grajek". Były to "Wars i Sawa" i "Smok ze Smoczej Jamy"  oraz "O Bazyliszku" i "O sielawowym królu" w opracowaniu Wandy Chotomskiej. O "Bajkach-Grajkach" pisałam już kiedyś i niezmiennie uważam, że to jeden z najciekawszych, najbardziej wartościowych projektów skierowanych do dzieci. Nie inaczej jest w przypadku bajko-grajkowych adaptacji legend- scenariusze słuchowisk zachwycają połączeniem doskonałych tekstów, z dobrą muzyką i mistrzowską grą aktorską. 

Treść legend z "Bajek- Grajek", których słuchanie stało się wręcz naszym nałogiem (dzieci niemal szukały pretekstu, żeby gdzieś pojechać samochodem i móc ich w czasie jazdy posłuchać ;) ) niemal od razu skonfrontowaliśmy z ich tradycyjnym, lub też najbardziej znanym zapisem. 

Czytaliśmy teksty Mariana Orłonia ("O wawelskim smoku, królu Kraku i szewcu Skubie", "Bazyliszek"), Artura Oppmana ("Syrena", "Złota kaczka"), Józefa Ignacego Kraszewskiego ("Kwiat paproci").  Mieliśmy akurat w domu zbiór wydawnictwa Papilon "Moje ulubione baśnie polskie" z ilustracjami Andrzeja Fonfary, ale świetnie jako legendowy elementarz sprawdzi się każda tego typu antologia. 

Ciekawą propozycją jest wydany przez Naszą Księgarnię tom "Baśnie i legendy polskie" zilustrowany przez klasyka polskiej ilustracji Mirosława Tokarczyka.

Lektura i słuchanie zrobiły z Jasia i Danusi prawdziwych kolekcjonerów i tropicieli legend :). Na każdej wycieczce szukamy śladów historii, które znamy i z radością odkrywamy nowe opowieści. 

Z Poznania przywieźliśmy dzieciom książki Elizy Piotrowskiej z "Legendą o rogalach świętomarcińskich" i "Legendą o poznańskich koziołkach"- miejscowość, która ma swoją legendę zdobywa mnóstwo punktów w naszym domowym rankingu Miejsc, Które Chcemy Odwiedzić. :)

Z Turnieju Rycerskiego  w Liwie, na którym byliśmy w sierpniu przywieźliśmy "Legendę o Żółtej Damie z Liwu" (bardzo tragiczna historia ze sroką-złodziejką, zazdrosnym mężem i niezawinioną śmiercią pięknej żony w finale).

 

No i jeszcze samą Żółtą Damę przywieźliśmy... 

No, przyznacie, że czasem szata jednak zdobi człowieka, to znaczy lalkę? ;)

Z ciekawostek w temacie chcę Wam jeszcze pokazać cudowne memo "Odkrywamy polskie legendy" zaprojektowane i wykonane przez Malu Studio. 

 

 

Na początku w nagrodę za każde odkrycie pary czytaliśmy legendę z załączonej książeczki, teraz znamy już wszystkie dobrze, ale w memo nadal lubimy sobie pograć :) To jest wyjątkowo ładne i szczególnie przez nas lubiane.

Marzy nam się, by poznać wszystkie polskie legendy, także, a może szczególnie te lokalne, znane tylko określonej społeczności. Doceniam - ale tak naprawdę to dopiero teraz, zainspirowana entuzjazmem dzieci- niesamowite bogactwo: znaczeń, motywów, języka i zwyczajów ukryte w tych starych opowieściach. Szkoda byłoby je zapomnieć, stracić...  Jeśli wśród Was, Czytelników tego postu znajdują się osoby, które mieszkają w miejscu, które ma swoją wyjątkową opowieść, i które zechciałyby się nią ze mną podzielić (pisząc chociażby tytuł legendy w komentarzu lub linkując do odpowiedniej strony) byłabym ogromnie wdzięczna! :) Może ktoś znajdzie jakąś wyjątkową perełkę? 

Kto wytrwał do końca? Gratuluję i dziękuję :* 

Przesyłam pozdrowienia (od nas w połowie rodziny znów kaszlących... Wiosny!!!!!) !